Nasav/Nasu | نس دیو



نس دیو یا «نسو» دیوی مونث است که در متون زردشتی از او می‌خوانیم. نام او از ریشه‌ی نس به معنای ناپدید شدن است. گفته می‌شود که او پس از خروج جان از بدن به شکل مگسی در‌می‌آید و به تن بی‌جان آدمی حمله می‌کند. در واقع در جهان بینی دین زردشتی این دیو علت فساد بدن پس از مرگ است و به همین دلیل مردار به شدت ناپاک است و این ناپاکی علتی اهریمنی دارد. نسو تا زمانی که حیوانات مردار خوار(مانند کرکس و کلاغ سیاه)به جسد نزدیک نشوند در بدن باقی می‌ماند. اگر کسی به تن بی‌جان فرد از دست رفته دست بزند آلوده و ناپاک می‌شود. نسو پس از شسته شدن بدن فردی که با مرده در تماس بوده به شکل یک مگس از از تن او خارج می‌شود. گفته شده که کمک خواستن از خرداد امشاسپند(ایزد نگهبان آب) وایزد «رشن» این دیو را از بدن دور می‌کند.


Nas Deev (or "Nasu") is a female demon mentioned in Zoroastrian texts. Her name comes from the root "Nas", meaning "to disappear." It is said that after the soul leaves the body, she takes the form of a fly and attacks the lifeless corpse. In Zoroastrian cosmology, this demon is responsible for the decay of the body after death, making corpses extremely impure due to their demonic corruption. Nasu remains in the body until scavenger animals (such as vultures and black crows) approach the corpse. Anyone who touches a dead body becomes contaminated and impure. However, after ritual purification, Nasu leaves the person’s body in the form of a fly. It is believed that seeking help from the Amesha Spenta "Haurvatat" (the guardian deity of water) and the Yazata "Rashnu" can drive this demon away.




Author | نویسنده: Mahsa Daemi
Illustrator: Mohammad Rasoulipour
Source: بندهش تصحیح مهرداد بهار/ تاریخ اساطیری ایران، ژاله آموزگار/ دیوان دیو، مهرک علی صابونچی
Previous
Previous

Khāle Ghulak | خاله غولک

Next
Next

Parizad-e Derakhti | پریزاد درختی