منار کون برنجی | Menar-e-Kun Berenji
| منطقه | اصفهان |
| فراوانی اجرا و برگزاری | فراموش شده |
| شماره ثبت میراث ملی | ندارد |
رسمی در کتاب «کلثوم ننه» از دوره‌ی صفوی روایت شده که برای بخت‌گشایی انجام می‌شده است. گرچه به شهر اصفهان اشاره نشده، این رسم احتمالاً در محلّهٔ سید احمدیان و در مناره‌ای کهن انجام می‌شده که اکنون وجود ندارد.کتاب «کلثوم ننه» اثری طنزآمیز و هجوآلود است که با اغراق و شوخی، خرافات و باورهای عامیانهٔ زنان در دورهٔ صفوی را به نقد می‌کشد. هرچند برگرفته از واقعیت‌های زمانه است، اما برخی معتقدند که روایت‌ها اغلب اغراق‌شده‌اند.«گفته‌اند که از جهت گشودن بخت دختران و زود به شوهر رفتن ایشان لازم است به منار مشهور کون برنجی، حرفشان را بزنند:ای منار کون برنجیحرفیت می‌زنم ز من نرنجیمیون من دسته می‌خوادمرد کمر بسته می‌خوادبعضی بر آنند که باید گردکان را روی پله گذارد و با مخرج خود بشکند و کلثوم‌ننه می‌گوید که باید با طرف راست بشکند و اینجا کلثوم‌ننه گفته اگر دختر سرین پر گوشت داشته باشد و نتواند گردکان را بشکند، باید تخته بروی گردکان گذارد و مقعد خود را بر تخت زند که به استعانت تخته گردکان را بشکند و این موجب گشوده شدن بخت دختران است.»
In the satirical Safavid-era book Kolsoom Naneh, a humorous and exaggerated ritual for opening a young woman’s marriage prospects is described.
According to the custom, girls would speak their wishes to the famous “Bronze Butt Minaret” and attempt to crack a walnut on its steps using their backside a playful superstition meant to help unlock their fortune for marriage.
Although the city of Isfahan is not explicitly named, the tradition likely took place at an old minaret in the Seyyed Ahmadian neighborhood, now lost.
Source: کلثوم ننه - باب سوم صفحه ۳۷
Author: Arghavan Saeedian
Artist: Mohammad Rasoulipour