Mehr Giah (Mandrake - Mandragora) | مهر گیاه یا مردم گیاه
در باور مردم ایران و حتی جهان، از هیمالیا و آسیای غربی تا اروپا، مهرگیاه خصوصیاتی جادویی و رمزآمیز دارد. ریشه‌ی مهر گیاه شبیه به یک آدم است و گاه آن را در دو قالب جنس نر و ماده تصور می‌کنند که در هم آمیخته‌‌اند، دستان را دور گردن یکدیگر حلقه کرده و پاها را در هم محکم کرده‌اند. در ایران مهر گیاه را با نام مردم گیاه نیز می‌شناسند و معتقدند که اگر با کسی همراه باشد به طور قطع محبوب قلب همه می‌شود. نکته‌ی جالب درباره‌ی این گیاه این است که وقتی آن را از وسط نصف می‌کنید شکلی شبیه به دو صورت (یک زن و یک مرد) در آن می‌بینید. البته خاصیت توهم‌زایی آن باعث شده علاوه بر جنبه‌ی اسطوره‌ای در دسته گیاهان مقدس و جادویی قرار بگیرد. این گیاه در بین یهود و اعراب به «سیب شیطان» شهرت دارد. دلیل این نامگذاری شباهت زیادش به انسان و خواص سمی قوی که دارد، است. اما یونانیان مهرگیاه را سیب عشق و محبت می‌نامند. بنا بر سنت مسیحی ریشه‌ی مهر گیاه توسط خدا پیش از تجربه‌ی خلق بشر در باغ عدن آفریده شد و حتی آن را «درخت دانش» نیز خوانده‌اند.
In Iranian and world folklore — from the Himalayas and West Asia to Europe — the Mehrgiah (Mandrake) is seen as a magical, mysterious plant. Its root resembles a human figure, often imagined as a man and woman entwined together. In Iran, it’s also called the Mardomgiah (“human-plant”) and is believed to make anyone who carries it beloved by all. When split open, it appears to reveal two faces, one male and one female.Due to its hallucinogenic properties, Mehrgiah is considered both sacred and magical. Among Jews and Arabs, it’s known as the Devil’s Apple because of its human-like form and strong toxicity. In contrast, the Greeks called it the Apple of Love, and Christian tradition holds that God created it before mankind in Eden, even linking it to the Tree of Knowledge.
Author | نویسنده: Nasrin Taheripour
Illustrator: Yalda Rasekhi
Source: مردمْ گیاه - گیاهان آیینی در فرهنگ و فولکلور ایران (پیمان متین - انتشارات فرهامه)